Kader sana boyun büke.
Boyun büke yıprandım.
İki elim boş çıkmıştım gürbete.
Her çileni sabır ile çektim ben.
Ayrılığa boyun büken ben oldum.
Bak gözlerim yaşlar ile sel oldu.
Umudumu çaldın benden ey kader.
Hasretlere gebe yaptın beni sen.
Giderim, giderim yolum düzelmez.
Alnıma yazılan yazı silinmez.
Kadere imana gel desem gelmez.
Yaban elde nedir çektiğim kader.
Kader, kader bela okudun yeter.
Beni azat eyleyipte gitsene.
Ya özgürlük ya ölüm ver ey kader.
Yoksa yaratana isyan edecem.
Kayıt Tarihi : 10.8.2006 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Raşit Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/10/kader-149.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!