Kader Şiiri - Murat Gülen

Küt dedi vurdu bana.
Oysa ne yaptım ona.
Kadermisin nesin?
Sen benim değil,
insanların eserisin.

Tanımıyorum ki seni ben.
Nedir istediğin benden?
Ben sana he dedikçe,
sen tepeme binecen.

Yok arkadaş böyle olmaz.
Bilmeyene sual sorulmaz.
Buldun öksüz çocuğu,
Ya da zavallı bir dulu.

Nerede gariban, fukara,
sen; Kader, hep orada.

İsyan olmuyormuş sana.
Diyorlar: İpin ucu Tanrıda.
Bir tek çare duada.

Ben yoluma gideceğim,
seni de ben çizeceğim.

Nice temiz cana kıydın.
Safları aldattın, ocaklar kapattın.
Bunları Allah istedi diye mi yaptın?

Git be yalancı kader, tanımıyorum seni!