yaktığım, yıktığım kentler
batırdığım gemiler
bıraktığım idealer...
dipsiz kuyularda ardığım suretlerin izi
bir daha görünmez oldu
yaşam savaşında
elinde bayrağı tutan kadın
tek ben oldum
ben yaşadım bir tek hürriyetimi
ben gördüm kıyıya vuran cesetleri
yasaklanmış kapılardan geçip
bulduğum defineleri
bir tek ben saydım defalarca....
kokladım yarin sezilmez ruhunu
tek ben rüyalarımda hissettim
sevişmelerin sonsuz, uçsuz bucaksız
hissedilmez tadını.
yaşadım asırlarca
devirdim ülkeleri
yaktım antlaşmaları
özgürlüğü sundum
kabul edilemez ütopyalarımda
özgürlüğüm adına kırdığım kalplerin
sahiplerinin adını hatırlayamaz
bilemezdim artık kaptanın ben mi
yoksa sen mi olduğunu! ! ! ! ! ! ! ! !
18 mayıs 2006
anamur
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nimet Köse 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/01/kader-137.jpg)
rüyalarına bir ara verebilirse
kameralar da geçer bizim ellerimize
doğru senaryolar da,
Değil mi Nimet Kaptanım.Sevgilerimle
ADAŞIN
TÜM YORUMLAR (1)