Kaderdir insanın gözünde yaş koymayan,
Kaderdir aşığın gönlünde yaralar peydahlayan,
Bir derd-ü avare oldu hep bahtlar,
Kaderdir insanı dağdan dağa atan.
Ağladım bekliyorum bir el,
Gel ey dostum gel gayrı gel,
Yetmedi mi çektirdiğin çileler?
Ah kader istediğin hem saadet hem emel.
Kırık burkuk bir kalp, bir de dil,
Öyle bir bilmece ki? Hayat gel bunu bil.
Gözlerde yaş koymayan mübarek kader,
Insanlara herşeyide söyletir.
Kayıt Tarihi : 3.2.2006 15:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/03/kader-113.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!