Gönlümde alevlenir tutuşur sevda közü
Acaba her bir aşka düşen ağlarmı gözü
Beni şaşırmış artık tanımsız iki sözü
Suskunluğunda kader, konuşmasında kader
Gönlümü yakan bu aşk közsüz külsüz ateştir
Hep mevsimi kaygılı, fırtınalı bir kıştır
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta