Gönlümde alevlenir tutuşur sevda közü
Acaba her bir aşka düşen ağlarmı gözü
Beni şaşırmış artık tanımsız iki sözü
Suskunluğunda kader, konuşmasında kader
Gönlümü yakan bu aşk közsüz külsüz ateştir
Hep mevsimi kaygılı, fırtınalı bir kıştır
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta