Kadehler Kaldırırım Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Önümde eski bir meyhane masası olsa;
Masamda bir şişe şarap,
Biraz öte-beri, bir-iki mum,
Nereden geldiği belli bile olmayan bir hüzünlü şarkı,
Biraz renk, biraz karanlık
Ve biraz da senin hayalin olsa;
Değmesinler artık keyfime;
Kıl çadıra çöreklenmiş dört keçili köylü misali
Kadehler kaldırırım kendime.

Az mı hüzünlendim eski masalarda
Karasevdadan ötürü?
Az mı süzüldü gözyaşlarım yanaklarıma,
Az mı yudumladım kadehime karanlıkları doldurup
Meyhane masalarına az mı yüz sürdüm
Hıçkırıp?

Yüreğimden çıkmayan bir sensin,
Bir de bu hüzünlü sevda şarkıları,
Şarap mı içtiğimi sanıyorsun kadehlerden?
Ben seni içiyorum,
Kaderi, nasibi içiyorum;
Ferman
Yükseklerden.

Ecel kütüğünden farksız bana eski masalar,
Zehirden-zakkumdan farksız şaraplar,
Kadehler birer ağu kadehi,
Bir karasevdandır beni zehirleyip gitmiş,
Kendimi bildim
Bileli.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden >9-10 /100)