Kadehim Sensin... Şiiri - Ferhat Koşal

Merhaba sevgilim…

Bak ben geldim yine

Hoş geldin yokmu bana.

Yoksa dargınmıyız veya kırgınmıyız.

Biz hiç ayrı kalmadık ki bir hayat boyu ve sen hep bekledin ben ise seni hep içtim.

Kadehimdin her zaman bir bardak içinde bir kadeh rakı gibiydin

Sana baktıkça içesim geliyordu ve içiyordum seni.

Şimdi ise dargın şekilde yüzüme bakıyorsun bardakta dolusun yine

İçmek istiyorum gönlük yok galiba içmemi istemiyorsun

Bırakta sana doyasıya bakayım o yok bari sana bakayım kadehim…

Sevmek buymuş meğer, kadehdeki rakıyı sevgili sanmak…

Her zaman seni içtim kadehlerde ve yanında Muazzez Ersoy’un Yıllanmış Şarap şarkısını dinledim

Hep o şarkıyı dinlerken isyan ettim ve haykırdım…

Biliyor musun ben her gece sahil kenarında oturdum ve bir gece gökyüzündeki yıldızın birini sen sandım.

O kadar güzel ışıldıyordu ki adeta sendin o.

Şimdi nerdesin?

Nerdesin lan nerdesin…

Kahrolmuş hayatımın terk edilmez sevdası nerdesin, nerdesin.

Bütün insanlar bana gülüyor sanki, şu koca dünyada sevgilisiz kalan benmiyim ki tek

Kime baksam küçümsüyor beni, benim kaderim seni sensiz yaşamakmış.

Ne yapayım bir ömrü böyle bitireceğim…

Hoşça kal sevgilim…

Şimdi gidiyorum ama yarın tekrar geleceğim…