Aynanın karşısında beni değiştirir diye
Yoğunlaşan dertlerimi dağıtır diye
Yıkılan gururumu unutturur diye
Kadehlere sarıldım.
Ağlayan gözlerimde yaşı kaybettirir diye
Deliye dönmüş bedenimdeki başı avutur diye
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta