Gün doğarken ben,
Hâyal kadehinden
Bir bardak daha
İçiyorum.
Gökyüzü biraz matemli,
Derdimden mütevellit kederli.
Gönlüm sevdadan çokça demli,
Gözlerimin altı fazlaca nemli.
Hasretten olmalıdır ki ruhum,
Yarım kalmış, yanan bir mum.
Sensizlik imtihanına tutulmuş,
Aşk ateşinde kavrulan bir kulum.
Abdullah Yıldırım
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/18/kadeh-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!