Garip bir donör’üm
Olmadı arayanım soranım
Çaresiz isyanlardayım
Henüz ölmedim
Her şeyin farkındayım
Verimli bir yaşam döngüsünün
Dişli çarklarındayım
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Sevgili İnci hanım size Halenur hanıma sizin gibi düşünenlere katılıyorum.
Çok yerinde bir mesaj; bir hatırlatma, böyle kritik hayati önem taşıyan bir konuyu şiirleştirerek etkili kılmışsınız.
Öbür türlü ne kadar söylense pek te tesirli olmayabilir.
Sade şiir diliniz ve güzel detayları işlediğiniz şiirlerinizle fark yaratıyorsunuz tebrik ediyorum sevgiler...
yüreğinize sağlık kaleminizi kutlarım sevgiyle
Kimden : İbrahim Soyalar (Bay, 50)
Kime : İnci Germenliler 1
Tarih : 30.11.2011 16:06 (GMT +2:00)
Konu : Yn: KADAVRA'NIN ve DONÖR'ÜN İSYANI
Merhabalar efendim... Çok teşekkürler İnci Hanım... Şiiriniz çok güzel... Umarım bugün iyisinizdir... Mutlulukla dolu bir gün sizin olsun... Tüm güzellikler hep yanınızda kalsın... Allah'a emanet olun... Sevgiler... Saygılar... Soyalar
Şiirin saglam karekterli
oldukca hoş anlatımlı
melek kadar saf ve tamiz
duygularla yazılı kutlarım
Of, İnci Hanım...
Yerden göğe kadar haklısınız. Ben de organ bağışına karşı değilim ama, Allah kötüye, zalime fırsat vermesin.
Her şeyde çok cömert olmama rağmen, bu konuda elim gitmiyor.
Aynı bahsettiğiniz gibi, ölmeden almaya kalkarlarsa diyorum.
Aslında can kurtarmak ne kadar kutsal bir görev.
Ama, müthiş korkutuyor beni.
Çünkü, öyle çok suistimal edilen insanlar var ki...
Organ mafyası ise başlı başına bir bela.
Ne diyelim, Allah yüreklerine biraz merhamet versin ki, yardımsever insanları bu güzel hasletlerinden dolayı,
pişman etmesinler. Güzel duygularını yitirmesinler...
Paylaşımınız için çok teşekkürler...
Selam ve sevgimle... Hâlenur Kor
Tam puan.
çok zor bir konu,tıp iyi gelişti lakin kötü niyetlileri yarattı,nasıl güvenilir ki,ölmemizi bekleyecekler,orğan bağışlanak iyi ama güven yok.
şiir çok anlşamlı kutlarım,üstade.
Gerçekten çok önemli bir konu ve insanlara devamlı olarak sadece tek yönü empoze ediliyor hiç durmadan.
İşin diğer yönünü, ilk kez bu şiirde dile getirmişsiniz.
Ölüm anını ve sonraki bir süreyi, ölenin ağzından dinlemek mümkün olmadığı için, çok düşündürücü bir konuydu bnce İnci Hanı,
Düşünen beyniinizi ve yazan kaleminizi gönülden kutlutorum,
Saygımla, sevgimle,
Ünal Beşkese
iyi niyetli insanların nasıl sömürüldüğünü ve istismar edildiğini çok güzel anlatmışsınız can. Sizi gönülden kutluyorum. Bilal Esen
Öncelikle dikkatimi çeken şiirin öyküdüdür. Konu organ bağışı. Doğrusunu isterseniz buna karşımıyım değil miyiyim bilemiyorum. Kanımca kişi yazgısına boyun eğmeli ve Yüce Tanrının ona verdiği tüm organ ve değerlere sahip çıkmalıdır. Tanrının bana verdiği bir değeri (ilahi bir emanti) benim başkasına vermem ne derece mantıklıdır? Organ nakledilen insan bir süre yaşayacak ve benim organımla göçüp gidecek. Sorun dünyadan 'gitmekse' ben Tanrının bana verdikleriyle gitmeyi tercih ederim. Biraz geri kafalı bir düşünce ama, özünde yaradalışın tümüne saygı duyma düşüncesi yatıyor. Benim organ bağışladığım kişi sonsuzluk yaşamına ulaşacaksa buna hiç bir diyeceğim olamaz.. Ben, bana organ nakledilsin düşüncesini de benimsemiyor, benden organ alınsın düşlüncesini de benimsemiyorum.Kim bilir, belki gideceğimiz yerde bu organlar bize tekrar lazım olacaktır! Buna tam olarak kimse doğru ve belirli yanıt veremez. Ya yüce tanrım 'Benim size verdiğim enamete sahip çıkmadınız' gerekçesiyle beni sonsuza kadar cezalandırırsa, ben ne yapacağım? Bu durum giderek daha anne karnında doğmamış bebeklere kadar dayanırsa, sadece organ nakli için bu bebeklerin dünyaya gelmesi engellenirse durum ne olacaktır? Doğum varsa, ölüm de var olmalı, herkes kendi hakkına sahip çıkarak ilahi adalete uymalıdır. Organ bağışıyla tüm insanlığa değil, insanlığı sömüren, parası bol olan mutlu azınlığa hizmet ediyoruz (!!!) Benim anlayışım bu yöndedir.Hindistanda sürekli kaybolan çocukların organları batılı zengin ülkelerde kullanılırken bu gerçeği gözden uzak tutamayız. Organ bağışlamak taktiri ilahinin bir emri değildir (!!!) Kan verilebilir, organ asla (!!!)
Esaslı bir konu ve duygusal işlenmiş dizeler...+...+.. İçtenlikle kutluyorum.
Belki bundan 50-100 yıl sonra 'bugün ticaret konusu olan' organların tümünün yapayları yapılacak, geliştirilecek ve 'organ ticareti de bütün sonuçları ile ortadan kalkacak.
Ama bugün işin ticaretine girmeden gerçekten yaşamını sürdürmek için belli bir organa ihtiyacı olanlar için tek çözüm de organ nakli... Tabi ki en büyük dileğimiz hiçkimsenin böylesi bir durumla karşılaşmaması ...
Önemlki bir konu, şair duyarlılığı ile güzel işlenmiş..
Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın İnci Germenliler...
Bu şiir ile ilgili 54 tane yorum bulunmakta