Kadavra Şiiri - Şerife Göksel

Kadavra

simdi cok uzaklarda
bir kadavra oldu kadin...
alacali semanin altinda
alli pullu satolar arasinda
buz gibi topraklar üstünde
bembeyaz carsaflarini assada nafile..
sesi kayip bu kayip sehirde..
sicak kumlarda kalan cocuklugunu
kumdan kalelerini düsler hala
buzdan kaleler icinde..
kis ortasinda yazi düsler hep
düslenip düslenip aglar..
sesi kayip bu kayip sehirde..
karabiber agaclarindan
gümüs tozlari ucusur geceleri
kadinin yollarca hüzünlü saclarina..
bikmadan abanoz dallarina baglar durur
sirma hayallerini..
gøzlerinde tek bir yildiz bile kaymazken oysa..
ugursuzluguyla uyur..
ugursuzluguyla uyanir kadin..
simdi cok uzaklarda
bir kadavra oldu kadin..
her yaninda pusu bekler kør gøzlü evler..
kelebeklere son tebessümünü birakirken kadin..
sesi kayip bu kayip sehirde
sirtinda kac yalan sapli
bicaklar sapli oysa...
oysa aldirmadan
kirik aynalarda
kipkirmizi rujunu sürüp durur kadin..
buzdan dudaklarina..
simdi uyur gezer uzaklarda
bir kadavra kadin..
esesine esen nefesle
titrerken dørt bir yani
huzurla cirpinirken kalbinin kanatlari..
o hala bilmek bilmez esen nefesin
uzaklardan dört nala gelen
ølüm oldugunu...

Şerife Göksel
Kayıt Tarihi : 29.12.2004 23:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şerife Göksel