Kadar Şiiri - Dağlar Özügüç

Derdi olanın öfkesi dinmez
Çözümsüz dertlerim dağlar kadar
Takılıp düştüğüm taşları gör anlarsın
Dizlerimin yarası neden kanayan yüreğim kadar?
Yazık ki bende bir duygu fakiriyim
Birde korkağım gözyaşlarımı saklayacak kadar,
Ben kendi sessizliğim içinde yalnız kalacağım
Boğulacağım dertlere battığım kadar
Bu yılda yine kaderin oyununa geldim
Safım dolu boş düşlere inanacak kadar,
Sevmenin bu kadar zor olduğunu bilseydim
İşi uzatmazdım hiç bu kadar
Bu aralar dertlerden yana kalabalığım
Biraz yalnız kalamayacak kadar
Sanırım kendi yalnızlığına aşık biriyim
Gururdan sana ihtiyacım var diyemedim,
Aslında bende yalnızım; herkes kadar
Ellerini hatırlıyorum o incecik beyaz ellerini
Dokunuyordun saçındaki nadide güllere
Yumuşacıktı ellerin steril pamuk kadar
Her ne zaman kaderin oyununa gelsem
Seni özlüyor ve istiyorum yaşayan hayat kadar