Kadar Şiiri - İbrahim Pataz

Gene gam yükünü aldım yürürüm,
Pay etsem âleme yetene kadar.
Umudumu can özümde korurum,
Hızırım elimden tutana kadar.

Kutsalları sahiplenmiş, hoyuklar,
Her gün büyür altındaki oyuklar,
Vatan size emanettir büyükler,
Kullananın Çıfıt’a satana kadar.

Başlar ayaklardan alalı emri,
Dağlar çukurlaştı denizle yumru,
Sayısı bilinmez yıldızın ömrü,
Tan ağarıp şafak atana kadar.

Kimisi suç işler ortak kimisi,
Kimi Hakka kördür, sağır kimisi,
Günah taşır insanlığın gemisi,
Mazlumun kanında batana kadar.

Fitne fesat birleştirdi güçleri,
İnsan yiyor yamyamların açları,
Suç saymazlar işlediği suçları,
Adalet yakasın tutana kadar.

Çıfıtın gıdası masumun kanı,
Ondan tıkanıyor barışın önü,
Dost belleriz neslimize düşmanı,
Bir gün gelip bize çatana kadar.

………………………………….
………………………………….
………………………………….
………………………………

Dünyayı kuşatmış barış yalanı,
Gerçek olsa korur, suçsuz öleni,
ELEMİ:Haykırır doğru olanı,
Vade dolup ömrü bitene kadar.
İbrahim PATAZ
11.08.2007 Düziçi.