Bu şiiri sana yazarken
Ellerim terledi
Sanki kalemi değil de
Elini tutuyormuşum
Yüzüme baktım da
Nasıl da kızarmış
Sanki sen "Seni Seviyorum"demişsin
Utanmış garibim
Seni sevme fikrini aklımdan çıkarabilirsem
Aklım arınmış olacak
Her gece varlığının hayaline uyuyup yokluğunun gerçeğine uyanmayacak
Kalbim senin için çarptıkça beni vuramayacak
Anladım ki bu dediklerimin hiçbiri olmayacak
Devam o zaman
Sevmeye sevilmemeye devam
Daha ne kadar sürebilir ki
En fazla ölünceye kadar
Kayıt Tarihi : 27.4.2014 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zemzem Sözen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/27/kadar-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!