Kadar Şiiri - Abdullah İçli

Bir ömür aşkımı söyledim durdum, Candaki o nefes bitene kadar . Sevda kokusunu yaşarken duydum, Cömertlik denizi bitene kadar.

Sevdalımın leblerinden çıkan ses, İhsan aleminde bana bir nefes, Mana kapısında parlayan ateş, Şelale suyuyla sönene kadar.

Fikir kanatları çamur belemiş, Aşkın süzgecinden ince elenmiş. Sevda cömerdiydi ani silinmiş, Kader kapısını görene kadar.

Efkarım çoğalmış dökemiyorum, Yarensiz kaderi atamıyorum. Gam yumağı artmış sökemiyorum, İçten yıkıklarım bitene kadar.

Derdim dertle katlanarak artıyor, Hassas ömrüm yalnızlıkla bitiyor. Dostun armağanı bülbül ötüyor, Acı yanık ötme bitene kadar.

Abdullah derdinden kimse anlamaz, Şifa beklediğin yanına gelmez. Yastıklar ıslanır yakınlar bilmez, Parlayan ışıklar sönene kadar .