Theodore Kaczynski yaşamının çok erken dönemlerinde tekno-endüstriyel sisteme karşı bir tavır geliştirdi. 1962 yılında Harvard'daki son yılında sistemin hayal perdesinin gözlerinden kalktığını ifade edip bu dönemde kendini oldukça yalnız hissettiğini ekliyor. '60'larda teknolojiye karşı bir takım eleştiriler vardı, ama bildiğim kadarıyla teknolojik sisteme karşı olan pek insan yoktu. 1971 veya 72'de, Montana'ya taşındıktan kısa bir süre sonra Jacques Ellul'un kitabı, Teknolojik Toplum'u okudum. Bu kitap bir köşetaşıydı. Büyük bir coşkuyla okudum ve 'bu adam benim bunca zamandır söylemeye çalıştığım şeyleri anlatıyor' diye düşündüm.'
Neden kişisel olarak teknolojiye karşı durmayı seçtiğini sorduğumda hiç vakit geçirmeden cevapladı: 'Neden olduğunu sanıyorsun? Teknoloji insanları makinenin içindeki dişlilere dönüştürüyor, özgürlüğümüzü ve irademizi alıp götürüyor' Fakat bundan daha fazlasının olduğu belliydi. Söyledikleri makineye karşı duyduğu öfkeyle birlikte, Montana kırsalındaki çok özel bir yere duyduğu derin sevgiyi de hissettiriyordu. En çok canlandığı ve coşkuyla anlattığı konu, orada kurduğu ve daha sonra sistemin saldırılarına karşı korumanın yollarını aradığı dağ yaşamıydı. 'Doğrusunu söylemek gerekirse benim politik bir doğrultum yok. Eğer birileri bulunduğum yere doğru yol açarak ve tabii bunun için ağaçları keserek, uğuldayan helikopterleri ve kar motosikletleriyle gelmeseydi hala orada kendi halimde yaşıyor olurdum ve dünyanın geri kalanı da başının çaresine bakabilirdi. Politik akımlara katılmamın nedeni buna zorla itilmiş olmamdır, doğrusu böyle bir şeye meyilim yoktu.'
1971'de, 29 yaşındaki Kaczynski Berkeley'deki matematik öğretmenliğinden ayrılıp, Lincoln, Montana yakınlarındaki kendi inşa ettiği barakaya taşındı. İlk on yıl boyunca doğa içinde kendi kendine yeterek yaşamasını sağlayacak ilkel beceriler üzerine yoğunlaştığını ve çocukluğundan beri içinde bunları yapmak için bir dürtü bulunduğunu söylüyor. 'Tartışmasız olarak teknolojik sistemin dışına çıkmamın başlıca nedeni, başka yaşama biçimleri ve özellikle de ilkel insanlar hakkında okuduklarımdı.11 yaşımdayken Illinois, Evergreen Park'taki yerel kütüphaneye gidip geldiğimi anımsıyorum. Burada Smithsonian Enstitüsünün bilimin çeşitli dallarına ait kitap serileri vardı. Diğer şeylerin yanında, tarihöncesi insan üzerine bir kitapta antropoloji hakkında bir şeyler okudum ve okuduklarımdan inanılmaz derecede etkilendim. Neandertal insan ve diğerleri hakkında birkaç kitap okuduktan sonra daha fazlasını okumak için dayanılmaz bir istek duydum. Ve kendime 'neden? ' diye sormaya başladığımda fark ettim ki asıl istediğim başka bir kitap daha okumak değil onlar gibi yaşamaktı.'
Montana'ya yerleşmesinin ardından Kaczynski bir öğrenci edasıyla, yenilebilen yabani bitkileri isimlendirmek, hayvanların izini sürmek ve ilkel tekniklerin benzerlerini oluşturmak gibi konularda hummalı bir çalışmaya girişiyor.'Uzun yıllar önce, hayvan davranışlarını öğrenmek için, örneğin Ernest Thompson Seton'un The Lives of Gaming Animals (Oyun Hayvanlarının Hayatları) türünden kitaplar okurdum. Fakat ağaçların arasında bir süre yaşadıktan sonra içimde herhangi bir bilimsel çözümleme okumaya dair bir nefret gelişti. Profesyonel biyologlar, doğal yaşamı, hakkında yazdıkları şeylerle kirletiyor ve paramparça ediyorlardı. Benim için, kişisel tecrübeyle vahşi yaşamdan edindiğim bilgi daha değerli ve önemli gelmeye başlamıştı.'
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
