kaçtım kalemimin içindeki zerre kömüre
dilimi lal edip ruha esir ettim vaktini bilmediğim bekleyişte
kumsaatini daha ne kadar ters yüz edeceğim bir bilsem
çalarsaatimi celallenmeme yakın vakit kursam kulaklarının dibine
çanlar mı taktırsam acep şehrinin meydanına
ben sen dedikçe gümbürdese...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta