gözler kapanmaz olur arkada kalana...
bıraktımda kapanmadı bir daha...
adı neydi ne olacaktı bilmeden daha...
koyduk ardımıza umutları...
vazgeçtik, yaşanılası ömür parıltılarını
bıraktık acılara rağmen...
eksikti fazlaydı bilemedik...
istemeden...
bildik ki yaşanmadan olmuyor...
şimdi geceler bile yanımda bana haram...
neye baksam karşımda hülyan...
istemeliydim terki diyarı bir kalemde...
beceremedim yetmedi eksikliğinde...
düşmemeliydi bu yürek böylesine...
seçmemeliydi de...
ama olmadı yapamadı...
bir ışığa kapıldı yandı dayandı...
ne zor karşında başkası bir bilsen...
göz yetmiyor bakmaya bile hiddetinden...
sanma ardıma attım...
sanma...
sadece dayanamadım belkide istemedim..
öyleydi işte acıtmıştı bir kere....
şimdi acıyan gözler kapanmamaya diretiyor..
gecelere söz geçirdi...
onlar sarıyor...
gösteriyor kendini deryalarda....
o ne sarılıştı hissettim damarlarımda....
açtımda gözlerimi kaçtım sonra...
kaçtım...
kendimden...
ve herşeyden...
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!