Kaçtım Şiiri - Doğukan Özdemir

Sonsuzluğa giden bir kapı var önümde
Etrafım karanlıklarla örtülü kalın duvar
Yaşamayı aradım sana bakıp çaresizce
İçimde hâlâ bürünmüş enkazlar var

Ayaz eser fırtınayla beraber içimde
Çanlar çalmaya başlar ruhumda
Boğuluyorum beni sürükleyen derede
Çürüyorum, kayboluyorum yaşamda.

Sabahın ilk saatleri gibiydi aydınlık
Ferah ve berraktı duygularım
Şimdi gönlüm parçalandı, gönlüm kırık
Amansız bir yerdeyim, yalnızım...

Günlerce ağladım ismini sayıklayıp
Adını mıh gibi yüreğime kazıdım
Ve şimdi bütün anıları yakıp
Arkama bile bakmadan kaçtım.

Korkak dediler arkamdan bana
Oysa değildim, onlar bilemez beni
Kaçtım;gözlerim dolu, içim yana yana
Kalbimde bir seni yaşattım, bir seni...