Hüzün, en güzel giysisini giydirdi gözlerime. Yeşil, yalnızlığın koyuluğunu aldı ve öyle baktı. Övgüler aldı baktıkça, hayranlık dolu bakışlarla çakıştı. Kaçmaya yeltendi bazen her şeyden ama yakalandı. Gözler nefes alır mı? Benimkiler soluksuz kaldı bazen.
An oldu, yazdım mektuplarımı sessizce. Martı kanatlarında mavi egenin üzerinde yolculuğa çıkardım. Aynı cümleleri kurmadı kalemim. Her satırına ayrı bir gözyaşı eşlik etti. Hüznün bana en masum hediyesiydi onlar. Sana verilecek ödül/ceza, ne olmalıydı mektuplardan başka? Martılar, içten içe kızıyorlardı bana, biliyorum. Ben yine de, onları sana gönderiyordum mektuplarımla.
Islaktı, kâğıtlar. Getirirken benimkilerin üzerine, martılar da ağlamışlar. Kusura bakma!
Gittin…
Kimsesiz kalacağımı, yalnızlığın rengine bürünen hüznün üzerime çökeceğini bile bile gittin. Öfke rüzgârlarını üzerime salarak, sensizliği bana acıta acıta yaşatarak hem de. Yoksun…
Tamamını Oku
Bitti söyleyeceklerim. Seni dinlerdim vaktim olsaydı. Hemen gitmeliyim, bekliyor kapıda. Çeyrek zaman sonra, aşk kalkıyor limandan. Son yarım kalan bir işim var, seni sileceğim gözlerimden… Tebrikler 1o puanlık....yüreğinize sağlık
Anılarla gözyaşı... Hüzünlüydü.. Kutlarım paylaşımı..
+10 la saygılar şair dosta.. N.K.
Seninle ilgili hiçbir şeyi unutmuyorum aslında. Her ne kadar saklasam da kendimden bile, her gün tozunu alıyor gibiyim anıların. Can kırıklarımı, akan gözyaşlarımı biriktiriyorum bir köşede. Zamanı geldiğinde yüzüne fırlatabileceğim kadar, elimin altında her şey.
Bitti söyleyeceklerim. Seni dinlerdim vaktim olsaydı. Hemen gitmeliyim, bekliyor kapıda. Çeyrek zaman sonra, aşk kalkıyor limandan. Son yarım kalan bir işim var, seni sileceğim gözlerimden…
kimbilir belki bir gün .......
fundacığım sevgilerimle .....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta