Nice dokuz köyden kovsalar beni
Doğru bildiğimden şaşmayacağım
Sürgün yemiş olsam sayısız ilden
Namerdin peşinden koşmayacağım.
Hak için sakınmam çöpten gözümü
Yuh/lara muhatap etmem yüzümü
Vursunlar başımı yersem sözümü
Ya Allahtan başka coşmayacağım.
Beye uşak olmam sultana köle
Düşmeye razıyım zindana çöle
Ölecekse bu can onurla öle
Soysuza mihnetle bakmayacağım
Kime uzattıysam sevgi elimi
Çekip koparttılar gönül telimi
Dost diye inleyen coşan dilimi
Nankör meclisinde yakmayacağım
Aç kalsam aylarca su diye yansam
Gördüğüm serabı nehir göl sansam
Kuru ekmeğimi boş tasa bansam
Hâl bilmeze elim açmayacağım
Özüm Anadolu sözüm mert mi mert
Aslan yürekliyim pençem çelik sert
Başımın üstüne dost’tan gelen dert
Canımı vermekten kaçmayacağım..
Kayıt Tarihi : 13.6.2010 13:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!