Kaçmaksa apayrı bir dip ve bu diplerde dolaşmaksa, sadece bir şaşkınlık, sadece bir çaresizlik, sadece ruhu sakinleştirmek için bir sebep…
Ne kadar çok sebepleri tüketmiştik oysa ne kadar çok sebeplerin çaresizliği ile dolaşmıştık diplerde, boşluklarda, dövüne dövüne…
Ne kadar çok gözyaşlarımızı saklamıştık gün gelip kendimizden, gün gelip birbirimizden, günler gelip birilerinden…
Çoğu kez çaresizliğin verdiği küskünlüklere yenilmiştik, ruhlarımızı dinginliğinden çıkararak, başıboş beden salınımlarına sebep olarak…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta