Yüreğim yanıyor, yine mihnetten,
Kaçarken, mülevves lağıma düştüm.
Huzur bulamadı gönül, kasvetten,
Nefsi emmârenin ağına düştüm.
Nefes aldırmıyor bin türlü keder.
İçimdeki kurtlar yine mahveder.
İşlerim düzelmez, tersine gider,
Yine muhannetin bağına düştüm.
Dünyalı, dünyayı başıma yıktı.
Yerle gök birleşti, hışımla sıktı.
Düz değil yollarım,hep yokuş çıktı,
Geçit vermez derdin,dağına düştüm.
Soluduğum hava, zehir mi zehir.
Gözyaşım içimde çağlayan nehir.
Dert yaşım bin asır,fakat elli bir,
Ömrümün karanlık çağına düştüm.
Yaralı yaralı böyle edâdan.
İmdat bekliyorum hoş bir sedâdan.
Kaçmak istedikçe şerden, belâdan,
Patlamaya hazır, mayına düştüm.
03.07.1997
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 12.1.2007 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!