Kilim Şiiri - Virata Fafnir

Harflerden kaçıyorum
Kaça kaça bir cümleye nokta kalıyorum
Saklanıyorum, korkuyorum, başıma gelmesin
Sabah beş gibi başlar kargaların asiliği
4 dost dediğim duvar kendilerine düşman
Yağmurlar gözlerimden düşerdi gökyüzüne
Evvelden
Evveldendi turuncu ceketi giyişim
Ne gereksizmiş aşkı sahiplenişim
Varlığını ispat edeni yokluğuna ikna ederim
Edildim
Gözü boyanmıştır iskelelerin
Gelmeyecek beklediğiniz gemileriniz
Hepsinin tek yöndü gidişi
Gitsinler aman, lodosa yakalanmasınlar kâfi
Güneşsiz de yaşanır illaki
Ay ısıtır yer altı aydınlatır
Kısadır alınan keyifler artık
Hayat ayçiçeğinin güneşe aşkı kadar nankör
Kilim ören sona geldiğinde hatırlamaz başı
Ela gözler yalnızca gökyüzüne aşık
Kargalar sürüyle uçarmış kartallar yalnız
Kargadan evrildim bir siyah beyaza
Saklanıyordum, korkuyordum, başıma geldi