kaçmak , ardına bakmadan
kurumuş tükürük bezlerim
buruşmuş, sararmış ümitlerim
kaçmak
kaçmak , ansızın
birdenbire , apartopar
umurumda değil artık
kim döker kim toplar
irin değil , kandır
umudumda iltihaplar
inat etmiştim oysa yeise
beyhude bir biçimde
önce karşı mevzideydi
şimdi benim içimde
kaçmak
ey nefsim
ey tükürükle
ağaç sulayan ahmak
senin neyine düzene çomak sokmak
kaç
farkındalıkla
severdim oysa Don Kişot'u
Kayıt Tarihi : 15.3.2018 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!