Kaçmak Şiiri - Tuncer Çelik

elimde olsa kanat takıp
ucup gidecegim bu diyardan
hiç birşey kalmadı beni baglayan
ne yardan ne anadan ne babadan
sevgiyle bağlanırdım kutsal
denilen yuvadan
acıyı tatlıyı cileyi yaşarken
ne zaman kopacagım
ben bu hayattan

bendeki taşkınlıklar
sabırla süslenirdi
huzurumu kaçırdıklarında
dilim kördüğümle baglanırdı
açık gözle gördüğüm kötülükler
kapattıgımda mum ışıgında
dünlerim yeniden yeşerir
sildigim hayat sanki geri dönerdi

derdimin dermanına çareler
bulamadılar lokman hekimler
benimde gönlümü okuyup yazan
bulamadım muallimler
umutlarım kaf dagında saklı
kar yagmış üstüne buzla kaplı