Kaçma Küçük Kız, Kaçma

Kaçma Küçük Kız, Kaçma

Küçük kız duydum ki;
Baban hastaneye kaldırılırken,
Kaçmışsın…!
Baban evdeyken de kaçıyordun!

O taze yüreğinde ne korkular, kim bilir neler gizli
Kahrolası günde, o kara günde
Babam hastaneye kaldırılırken, yanında yoktum
Ah keşke, o saatlere o güne geri dönebilsem

Bırakırmıyım ellerini,
Hiç çevirmezdim, bir an bile yüzünden yüzümü
Gözlerinden, gözlerimi
Kokusu burnumdan gitmesin diye
Koklardım, binlerce kez tenini, terini

Sonradan soğuk bulduğum, o bedene öyle bir sarılırdım ki
Kimse ama kimse, azrail bile alamasın diye
Konuşurdum, konuştururdum sesi hiç ama hiç
Silinmesin diye kulaklarımdan, sürekli yankılansın diye

Küçük kız,
Sen şimdi bilemezsin baba yokluğunu
Babanın, yaşarken ki verdiği,ne tadı nede güveni
Senin için, sadece tatsız bir gün olacak

Ağlayacaksın, ne olduğunun tam farkına varmadan
Büyüklerin ağlayacak, üzgün çok üzgün göreceksin onları
Onlar tecrübeli, baba kaybetmenin tadını biliyorlar
Değişse de bedeni, o eski ezberinde ki yüzü olmasa da artık

Kaçma, kaçma ondan saklanma küçük kız
Büyüdükçe pişmanlığın artacak, hatırladığında, bu günleri
Sen de kötü anı kalmasın, kaçma
Bulamassın daha güçlüsünü, bulsan da
Ondan şevkatlisini, bulamassın küçük kız

Korumaz baban gibi, sevmez ki onun gibi kimse seni
Sen bilirmisin ki, sen hastalandığın da, ateşlendiğin de
O da ateşlendi, sen uyumadığında o da uyumadı
Bunu da zaten, senden bir can olursa anlarsın

Küçük kız kaçma, o senin atan, o senin baban
Kır dizlerini, çök babanın baş ucuna
Öp öp defalarca, tadı kalsın dudaklarında
O da kendinden bir can bulsun yanaklarında

Ne sen bulacaksın, o tadı bir daha, nede baban!
Senin o dudaklarından ilk “baba” sözcüğü çıktığında
Dünyaları vermiştin babana
O anı, servetlere değişmezdi biliyorum, bende babayım!

Esirgeme tomurcuk güle benzeyen dudaklarını
Bu sefer belki, o dudakların şifa verir babana
Kaçma Küçük Kız Kaçma, pişman olacaksın
Babasızlığın yokluğu, özlemi girdiğinde hayatına...

not:Komşum olan bu, ailede baba kanserden hasta olup,son günlerindedir.
evin küçük kızı babasının acı çekişine belkide fiziksel değişimine
dayanamayarak.Evden dışarıya kaçmaktadır.Bu şiir küçük kıza atfen
yazılmıştır.

Abdullah Gençay
Kayıt Tarihi : 2.3.2006 00:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Abdullah Gençay