Kaçma!
Gelmeyeceksin, gitme.
Bakmayacaksın, kör etme.
Zannetme ki gidince eksiliyorsun
Zannetme ki sen görmeyince tuz basmıyorsun,
Kaybolunca kapanmıyor ruhumda açtığın yaralar.
İçime içime bağırıyorum seni,
Kalbimin kuytularinda yankılanıyor ismin.
Zehrin şerbet,
Acın derman.
Yeter ki kaybolma.
Kaybolursun ölürüm, yaşıyorsam eğer.
Gidersen özünü yolup atacaksın ruhumdan.
Kaçma benden
Gelmeyeceksin biliyorum ama gitme.
Kal olduğun yerde.
Dokunumaz bir sanat eseri gibi izleyeyim uzaktan.
Dokunmaya kıyamadığım bir yusufçuğa bakar gibi
Hayranlıkla bakayim.
Yeter ki kaçma...
Nilgün Uğur
Kayıt Tarihi : 14.8.2023 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!