Kaçla Çarpsam Şiiri - Bilgehan Emirşanoğlu

Bilmiyorum, senden kaç defa koşarak kaçtım?
Bin kez senin gölgenle geri döndüm.
Ezeli bilenmiş, inatla ruhuma dokunuyorsun.
En derin duygularla, adını kalbime yazarken, kaç kez öldüm.
Sen yaşarken ölmek, gülerken ağlamak nedir bilir misin?
Bilmiyorum, Kızıl Tan'dan kaç defa gözümü yumarak kaçtım?
Bin kez gün batımında geri döndüm.

Kaçla çarpsam bende ki; sevdayı bilmiyorum?
Sözüm ona senden hep kaçıyorum ya,
Aslında kendimi yok etmeye çalışıyorum.
Beyhude geçen yaşamımda tek seni sevdim.
Belki de ben, sende var olmayı, sende yok olmayı sevdim.
Nazla, sitemle, inatla, kinle, nefretle hangi aşk çekilir,?
Kaçla çarpsam bende ki; hüsranı bilmiyorum?

Biliyorum, sonsuzluk dairesinde, beni ruh gibi sarsan,
Gözlerinde ki yakamoza bağlasan, pusulam mutluluğu bulurdu.
Düşünüyorum, düşündükçe üşüyorum, üşüdükçe düşüyorum.
Ellerimden uçurumun baş ucunda tutsan, düşmekten kurtarırsın
Rüzgarın tarumar ettiği saçlarımı, güllere bağla, bülbüller çözsün.
Aşk narında yanan benliğimi, istersen kül gibi, Kainat'a savur.
Biliyorum, sende ki; beni geri vereceksin, kendimi bulacağım...