Kaçkar'ın Şiiri - Muhlis Ceylan

Dorukları kardan yaşmak bağlarken,
Eteğinde güller açar Kaçkar’ın.
Şırıl şırıl sular akıp çağlarken,
Yamacından yollar geçer Kaçkar’ın.

Kervan geçer geçitlerden yol alır.
İner çıkar, büklüm büklüm dolanır.
Seller akar vadileri bulanır,
Karı erir, hem boşanır Kaçkar’ın.

Seher vakti şafak atar derinden,
Ilgıt ılgıt yeller eser serinden.
Kuytu yerde, gölcüklerin birinden,
Ceylanları gelip içer Kaçkar’ın.

Çayırında koyun kuzu meleşir.
Sabah çıkar, gün boyunca dolaşır.
Çoban uyur, kurt kuzuya bulaşır,
Kartalları yüksek uçar Kaçkar’ın.

Sanki yollar yürüdükçe uzanır.
Kış girince kar tipiye boranır.
Yol bulunmaz, bir çıkış yol aranır,
Geçitleri zor aşılır Kaçkar’ın.

Ceylan der ki gez hem gör bu elleri.
Cıvıl cıvıl öten duy şu dilleri.
Yazın yeşil, kışın karlı belleri,
Her mevsimde bir başkadır Kaçkar’ın.

Muhlis CEYLAN