yalnızlığın en zengini1957
kaçarak yaşıyoruz hayatı
kendimizden kaçarak
duygularımızdan
sevgilerimizden
hatta doğrularımızdan
bağıra bağıra söylemektense
içimize atıyoruz utanıyoruz
dile gelip söylemekten
içimizdeki volkanları
göz yaşlarımızla
söndürmeye çalışıyoruz
sadece hareket eden
güneşe rüzgara bakıp
zamandan kaçıyoruz
bıraktığımız ruhumuzu
sonsuzda bulamıyacağımızı
üstümüzden geçen hayattan
korkup kaçıyoruz
kısa ve günlük ilişkiler
eleştiriye malzeme olmayan
yanlışları hayat diye yaşayıp
gerçeklerden kaçıyoruz
içten bir gülüşü unuttuk
sevgi sözlerinide nicedir
bir akşamların yalnızlığında
yaşadığımızı sanıp yaşıyoruz
Kayıt Tarihi : 23.2.2009 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!