Sevgili dost, ağlama, aslan yatağıdır dağlar.
Yiğitlerin kelleleriyle örülür kurtuluşun duvarları.
Zorla, savaşla, güçle elde edilir yüceliş.
Boyun eğen esirdir, haydi, yücelere çıkalım.
Özgürlüğün sarayı çok yüksekte, yücelerdedir.
Kellelerimiz için iki yer vardır yalnızca.
Esirliğin kirinden pas tutmuş hançerim.
Kimse kansız kavuşmamış özgürlüğüne.
Derin koyaklarda uyusan bile, karabasanlar görürsün.
Keder kalır sana, korkaklık yorganını çekersen başına.
Bizler sağ ve yiğitken, düşmanın bağımızdan yemesi ayıp değil mi?
(“Kimim Ben? ”, 1973)
Cegerxwîn (1903-1984)
Kürtçe’den çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 29.6.2007 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dırevım Hevalê hêja megrî çıya cıhê şêra ne Dîwarên rûmetê jı serê xurte mêra ne Bılındî ava bûye bı xurtî, kotek, zor Berjêr meçe, bındestî ye, fermû, em herın jor Eywana serbestî, gelek bılınd û gelek bala ye Cıhê serê mın û te tenê têde nıha vala ye Xencera mın zıngar gırtîye jı qerêja bındestî Ne bı xwînê bî kesek carek naghê serbestî Lı newalên dı kûr razî xewnên xerab dıbênî Cılıka gıdîya bıdî serê xwe, xemnak dımênî Zînhar, nebî jı doza xwe ve bî ta her û her saxî Ma na şerme, em sax û gernas, û dıjmın bıxwın vî baxî? (“Kîme Ez? ”, 1973) Cegerxwîn (1903-1984)
TÜM YORUMLAR (1)