Kayboluyorum
Bulmak istiyorum kendimi
Ebelemece oynar gibiyim
Bir mücadele
Bir çırpınış
Kâh çıkıyorum gün yüzüne
Bulutlar masmavi deniz ondan mavi
Martılarla uçuyorum gökyüzünde
Dalıyorum yüzüyorum en derinlerde
Ruhum serinliyor
Ufkun mavisi içimde
Özgürlüğe kanat çırpıyorum tekrar..
Kâh doğuyorum karanlık gecelere
Umutla çakıyorum kibriti
Bir mum yakıyorum geleceğe
Tüm karanlık gecelere
Uyanıyor ruhum gecenin zifiriliğinde
Yöneliyorum Rabbime
Bırakma beni diye diye
Siliyorum yüreğimde akan gözyaşlarımı
Naçarım şu koskocaman dünyada
Ben yalnızca ama yalnızca Rabbime kaçıyorum...
Kayıt Tarihi : 3.8.2022 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sığınış
![Selva Durmazemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/03/kaciyorum-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!