Bitmez yolculukların üstüne yazılmış esvedi.
Varmadığım meskenler viran, durmadığım duraklar harap...
Kaçıyorum kendimce kendimden kaçıyorum.
Gecenin yargıcına sakladığım sızılar kafamın bir kenarında karınca karınca büyürken,
Gözlerim aralanıyor ön saflara doğru hakim olamadığım bir kudretle.
Artık bakışlarıma dahi söz geçiremiyorum ya oda ayrı bir acziyet.
Küllerini savurmak istediğim düşler önümde hakikat olarak maziyi canlandırıyor.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta