Kaçışımın Yolu Şiiri - Fazlı Çolak

Gözyaşlarım;
Suratımı keşfe çıkmış birer coğrafyacı.
Burnum;
Sızlayarak direği sarsılan son kalem.
Mimiklerim olsalardı o kadar iyi,
Üzüntüme bakar gülerlerdi.
Kollarım;
Kendi ağırlığının üç katını kaldırır,
Bazı sorumluluk ve durumları asla.
Bacaklarım;
Dağlar tepeler aşar koşarak,
Fakat tekrar koşamaz,
Bir çocuğun babasının elindeki poşete koştuğu hızda.
Yazmak bende bazen anlatmak oluyor.
Bazen kaçmak, bazen sığınmak.
Kendimden kaçışımın herhangi bir yolu yok…