Kaçış Ve Dua Şiiri - Ayşe Uçar

keşke
hologram görüntülerin içinden sıyrılıp
zamanın tersine yavaş yavaş yürüyebilsem
karanlığın içinden bir ışık doğsa bir mum yansa
yağmur ormanlarında ki kuşların cıvıltısına
benzese hayat

dik duran dağlar göğe bakar
dik duran dağlar uludur keşke dik durabilsem
bu keşmekeşliğin bu bıkkınlığın bu uçurumların dibinde

kutsal nehirlerin ağzında ölen balıkların sessizliğini
çekip alsa yüzümden geçmişin aynası
yeni bir başlangıcın hikayesini yazsa takvimler
geçmişten geleceğe

......

bir gün kadar kısa olsa ömrüm ama mutluluğum
asırlar kadar uzun
v
e
bir başınalığın heybetini giyebilsem üzerime
ne kadar gereksiz ve lüzumsuz varsa uzaklaşsa hayatımdan
söz kırıntılarını düşsem alfabemden berrak duru kelimelerin
ışığında yol alsa adımlarım en güzel şiirleri kendime yazsam
en güzel romanları hikayeleri
kendime okusam

ruhun ötesine geçsem
körleşmiş bedenimdeki ağrıları acıları öteleyip
bir kalbimle bir kendimle çoğalsam
Tanrım insan kendine nasıl döner nasıl eksilir
üstünde birikmiş ruhların tortuların ölü kalabalığından

düşünmek beynin çıplaklığını örter
ve varoluşun önemli temelidir
insana yeni pencereler yeni yollar
yeni dünyalar açar

......

zihnimi daraltan küçülten
bu sarsak dünyadan usandım Tanrım
yeni bir gövdeden doğmaya körpe bir ruha
yeni bir yaşam isteğine ihtiyacım var

sen ki olmazları olduran
yerin göğün tek sahibisin
s
e
n
i
n
ufacık bir dokunuşundan ufacık bir gülüşünden
nice ay’lar nice güneşler doğar

geldim kapına
bir denize bir damlaya gülümser gibi
bir kuşa bir örümceğe bir ağaca bir dala bir yaprağa
bir dağa bir buluta bir yağmura seslenir gibi
seslen bana Tanrım

bu köhnemiş bu çürümüş hayatın
bu sağır dünyanın içinden sağ salim kurtar beni Tanrım
toprağa yeni düşmüş taze bir tohum gibi ekileyim
tomurcuk güller gibi tekrar açılayım
s
o
n
u
ç
ah!! ne kadar soyut anlamlar yüklersek yükleyelim gerçeklikten kaçışımız yok
o hep alnımıza mühürlenmiş damga gibi içine çeker bizi

.........

1004202506:18