Döndü yüzünü güneşe kadın
B ırakıp gölgesiyle başbaşa geçmişini
Islak, kızıl saçlarının arasından
Buhar olup uçtu düşünceleri
Durmuş, tükenmişti zaman
Kaybolmak vardı şimdi
En derin yerinde bir okyanusun
Ya da en ıssız, en yeşil yerinde bir ormanın
Ama ne olursa olsun
Götürerek yüreğini sevdiği adamın...
(İstanbul28/03/2002)
Zafer TanKayıt Tarihi : 28.3.2002 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!