kurak iklimde uçmak zordur;
hele birde yerçekimi yoksa..
önce kanat takar,
sonra uçurumun kıyısında
cebindeki o hiç kullanmadığın mendili çıkararak
el sallarsın;
seni umursamayan yalnız kentin sessiz insanlarına..
çıkınca en tepeye tüm acılar biter..
kendini hiç olmadığın kadar özgür hissedersin
yüzleşirsin seni sen yapan bedeninle
inceden bir espiri yapar
kahkaha atarsın..
ama bu o kadar da uzun sürmez
dedim ya;
kurak iklimde uçmak zordur diye..
güneşin alevi sarınca
önce kanatların sonra sen yanarsın..
yani anlayacağın
yer seni çeker kendine..
ve hani artık canına takederde
çığlık atmak ister ya insan,
işte sende
seni yakan bu ateşle
yeri göğü inletirsin dudağında anlamsız bir cümle:
'her kaçış kendini yakalar'..
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Topçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/21/kacis-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!