Anlamıyormusun herbir kaçışın
Aslında kendinden oluyor...
Nereye kime ve nekadar kaçarsan kaç
Sonu hep hüsran oluyor..
Kaçmak zamandan mekandan
Yaşadıklarından kurtuluşun yokki
Hep peşinden gelecek kabusların olacak
Ya buna nasıl engel olabilirsin ki
Artık yüzleş hayatla ve bıraktığın yerden başla
Yeni bir oluşum ver hayatın yönüne
Sende kaybolmuşlukların içinde kaybolma
Biliyorum sende kocaman bir yürek var
Ama korkudan kendi kalp atışlarına kapalı sessizliğinde
Dur artık yorulmadın mı...
Unutma zamanı kovalayan sen değilsin
Zaman kovalar seni farketmiyorsan kaybedersin
Birşeyi gerçekten istiyorsan fethedersin
Ya da kendine acımaya devam edersin
Kendinden başkasını acıtamazsın sanma
Bilmediğin kendi yüreğinden kaçarken
Arkandan bıraktıklarınıda DELİ acıttığın...
Eğer bunlara rağmen kopuyorsan zamandan
Bilki yanlız olmayacaksın...
Kader diye birşey yok kendi kaderini kendin yazarsın....
Ve asıl yazdığın kaderinden kaçamazsın....
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan İşler](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/12/kacis-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!