Kaçış Şiiri - Mahmut Buğrul

Hayat beni her günümde yense de,
Bahtım açılıp da bana dönse de,
Gidişe ne kadar başka dense de,
Ben bu memleketten göçüp giderim.

Gün oldu ağladım, gün oldu güldüm,
Aşkın değerini kendimce bildim.
Ben senin derdinden bin kere öldüm,
Her gün ölmelerden kaçıp giderim.

Yol açan sensin yar, çekip gitmeme,
Karşılıksız aşka veda etmeme,
İmkân yok kalbimden söküp atmama,
Gönlümü yine de açıp giderim.

Ya kara sevdadan hiç anlamadın,
Ya da yüreğini yendi inadın.
Sen benim içimde her dem kanadın,
Seni yüreğimle içip giderim.

Bir gün bu tarafa dönüp gelirsem,
Yüreğime ters düşeni bilirsem,
O halimden iyi olur delirsem,
Böyle ihtimalden geçip giderim.

Nere gitsem senden kaçamam ama,
Burada kaldıkça düşerim gama.
Benim sevdam baştan beri muamma,
Gözden ıraklığı seçip giderim.

24.08.2005
Gölbaşı