Bu duvarlar üstüme yıkılmadan
Bu şehir beni yutmadan
Terk ediyorum kalabalığı, yolları
Sahte gülüşleri, dar sokakları
Bir lokma ekmek, bir yudum su
Gereksiz ne varsa bırakıyorum
Adımı dahi unutsun insanlar
Ben artık bu diyarın adını taşıyorum.
Dağlara kaçıyorum
Bulutları yastık, yıldızları dost eylemeye
Toprağa sarılıp uyumaya
Kendi sesimi yeniden duymaya
Yollarım taş, yollarım toprak
Çıplak ayaklarımla rüzgara koşuyorum
Kimse bilmeyecek nerede olduğumu
Kimse bilmeyecek nerede öldüğümü
Ve bir gün bu şiiri okuduklarında
Sis altında kalan bu şehri izliyor olacağım
Belki başka bir isimle
Belki başka bir hikâyeyle
Hafızamın derinliklerinde kalanlarla
Kayıt Tarihi : 25.3.2025 09:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!