Kaçış Şiiri - Nilgün Uğur

Bir tavan arası yalnızlığına saklamışım seni.
Bir gün çıkarılmak üzere orada unutulmuş tozlu kitapların arasında
Kurumuş bir gül.
Sohbete dalmış üç beş tahtakurusu,
İki örümcek telaşlı.
Eve açılan kapağın çürümüş döşemesinden damlıyorsun içeriye.
İsmin bir sitenin çevrimiçi sayfasında ilişiyor gözüme;
Sağanakların dolduruyor yüreğimi.
Sanat kaygısı gütmeden
Sil baştan yazıyorum seni;
Her şeyden önce,
Her şeyden sonra.
Yine sen, hep sen, tek sen.
O kapağı heyecanla açıp yıpranmışlığın içine korkusuzca dalıyorum.
Cennet mi, cehennem mi?
Alışılagelmiş yalnızlığın
Terkedişleri kadar yüzsüz merhabaları.
Kendine dürüst,
Kendine acemi.
Samimiyetini yitirmiş katışıksız sevgi...