Kaçış Şiiri - Tarık Torun

Bir gün başımı alıp gitsem dağ ötesine
Ulaşabilir miyim bir huzurun sesine?
Bunaltan bloklardan çiçekli yaylalara
Kuşların gölgesiyle erişsem hülyalara
Modern kölelikten özgürlüğe bir kaçış
Huzur iklimlerine göklerden kanat açış

Ne senlik ne de benlik asude bir diyara
Bağrımı açıversem ılık esen rüzgara
Boylu boyunca yatsam bir söğüt gölgesine
Bir nakarat tuttursam kuzu melemesine
Daha şafak atmadan yaylaya doğru kaçış
O patika yollara aşk ile adım açış

Bütün vefasızlıktan kaçsam sessiz doğaya
Su sesiyle uyuyup dalsam sonsuz rüyaya
Yıllardır aradığım huzura doğru varış
Ayaklarım toprağa dokunsun karış karış
Yapaylıktan doğaya içten gelerek kaçış
Doğama uygun olan taş toprağa kol açış

Koşarak kıra doğru adımları artırmak
Islanıp yağmurla paçaları batırmak
Ne günlük telaş ne de boşu boşuna yatmak
Dönerek vadilere avazla nutuk atmak
Labirent sokaklardan sonsuz sulara kaçış
Mavinin ahenğiyle sonsuza kulaç açış

Uzansam çimenlere ıtır kokulu renkle
Baksam mavi göklere içten gelen ahenkle
Şırıldayan derenin sesine kulak versem
Dallardaki kuşların sesinden huzur dersem
Küflü apartmanlardan doğaya tam bir kaçış
Uzatıp kollarımı ormana özgür açış

Tacı tahtı bırakıp bir aba bir sopayla
Bulutların iziyle yaşayıp güneş ayla
Konuk olsak bir günde göçmen kuş sofrasına
Mavinin bin bir tonu dalıp göl ortasına
Tek düze bu hayattan doğal ortama kaçış
Sıyrılıp resmiyetten sivile yelken açış

29.11.2020