(Ey Hayat!
Uzak tut dağınık gönülleri kalbimden.
Zira ömürlüktür kalbim benim.
Geçit vermez emanet sevgilere.)
Öyle han kapısı bir kalbim olmasa da
Nihayetlenmeli hercai konaklamaların.
Alıp gitmelisin keşkelerimi
işgal eden sahte sözlerini.
Söküp atmalıyım ben de
Kalbime sinen kalbinin kokusunu.
Akıtmalıyım gözyaşlarımla bende kalan seni.
Kalmamalı hiçbir zerren üzerimde.
Bak tadilat var gönlümde.
Zira fazla demlendin yalancı gözlerinle
Ömürlük apak kalbimde.
Kayıt Tarihi : 28.3.2020 08:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Bıkım](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/28/kacis-268.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!