Kaçış Şiiri - Murat Tuğci

Kürülmüş gözlerle bakıyordum
Tıpkı onlar gibiydim
Bir kenara itilmiş
Diğer parçam karşı kaldırımda
Pencereden yansıyordu
Tüm gerçekler karşımdaydı
Resmin arka planı
Aslında tamamıydı
Hepsi karşımdaydı
Karşımda ama karşı karşıya
Bir türlü birleştiremedim
Gerçeği çözemedim
Bir yap bozun ortasında
Bir çıkmazın kenar ortayında
Kalakaldım
Elimi uzattım
Duraladım…
Bir parçayı bile yanlış koyamazdım
Geri geri uzaklaştım
Arkamı döndüm koşmaya başladım
Kaçtım anladığımca
İlk kez kaçtım
Kaçaklığı tattım
Bir kez!
Tüm parçaları bıraktım orada
Soluksuzca kaçtım karlı sokaklarda
Her yanı beyaza büyüyen karların
Onların ayrılık gözyaşlarının
Gözyaşlarından çıkan akıntının
Tam ortasından
Bir kez
Kaçtım!
Kolay dı aslında
Bırakıp kaçmak
Hesap edilmeyeni
Bir sonra ki sokak
Olanları tekrar yaşamak
Daha da derin
Daha da çaresiz yaşamak
Kestirebilir miyim bilmem
Ne yapacağım
Nasıl davranacağım
Bildiğim
Senden kaçmayacağım!