Kaçış… Şiiri - Hasan Ceylan

O günlerde olmazdı cebimde beşpara
Gerçi bugünlerde de olmazya…
Kaçtık diyelim okuldan ki..
Lisede Sultanahmet Sanat Enstitüsünde başladım ara sıra..
Lan gardaşım…elimden geldiği kadar iş yapardım,
Atelye hocamız her iş sonrası birde sözlü yaparak
2,75-3-3,75 verirdi mübarek..
Hele hele siz hiç yazılıdan sıfır tam on binde 475 den bir,bir aldınız mı..?
Şimdi kendim bile kafa buluyorum…
Ne kuyumcuymuş be mübarek…
İşte böyle sahtekarlığa başladım,yeniden yazar,sahte imzasını,notlarını da …..
Uyanmasın diye 2,5’u 3 -3’ü-3,5,4’ü 4,75 falan yapar, atardım ki…
Enselenmiyelim mi..birde yemeyelim mi sopasını
Ki gel kaçma…işte atelyeden kaçardım…ara sıra yani..
Ki Hep yürürdüm…
Kahveye girip çay içeçek para yok
Acıkınca simit alacak parada…
Nasıl geçeçek zaman…
Kah Sultanahmet-Şehzadebaşı-Fatih-Karagümrük-Edirnekapı
Demirkapı-Eyüp…! Dön gerisi kürkçü dükkanı
Kah…Sirkeci-Eminönü-Sarayburnu-Cankurtaran,Kumkapı-Yenikapı…
Aksaray-Fatih-Draman-Fethiye ve Tilkinin dönüp dolaşacağı kürkçü dükkanı…
Acıktımmıydı-susadımmıydı..
Camilerin apdesthanelerinden kana kana suyla doldururdum işkembeyi….
Yürü Allah yürü..yürü
Ama akşamı-5-6 yapardım vesselam…
Kimse bilmezdi halimizi,ne anam uyanırdı ne babam…
Tabi birde denkleştirdimmiydi birinci parasını
Bazende kaçardım Alemdar Sinemasına,
Birinciye…
Koltuk..hele balkon..yoktu,olmazdı ki o kadar parra…
Şehzadebaşı -Yeni Melek sinemalarına…
Sonra Balat Milli ye…
Hele o Balat Millide iğne atsan düşmiyecek “UMUT “ filmi…
Umut adına yaşıyoruz ya….yitirmedik daha umudumuzu….
Boş hayaller peşinde hiç olmadım yani…hayal kurmak…!
Boş...boş..
Ve olmıyacak şeyler…..Vın….Vın…Vın...