Kaçış Şiiri - Vecdi Murat Soydan

Bu senden kaçıncı kaçışlarım?
Geceden sabaha bu ne bitmez sancılarım,
Gözümü açıyorum sen, kapatıyorum sen,
Lanet olsun, ölemiyorum da,
Uykumda sen, rüyamda sen,
Attığım adımlarda, oturduğum masalarda,
Dolaştığım odalarda, okuduğum kitaplarda,
Yazdığım yazılarda, dinlediğim müziklerde,
Her yerde sen!
Her yerde nefesin,
Kulaklarımda sesin,
Bir kâbus gibi çöktün üstüme,
Senden hiç mi kurtulamayacağım?
Belâ gibi karşımdasın...

Beni bana bırak, benden sana fayda yok,
Uzaklaşayım buralardan, başka çare yok!
İşgale uğrayan topraklara döndüm,
Ne dertli başım varmış, senden kaçış yok,
Yalvarırım bir daha gözüme görünme,
Farz et ki sen öldün, hatta hiç doğmadın,
İyi de sormazlar mı adama,
"O zaman gönlündeki kimdi?"
Şu işe bak, dua ederken dahi avuçlarımdasın...

Hayat herşeye rağmen devam ediyor diyorlar,
Nasıl yaşanır ki sen yoksan,
Noksanım işte, içimde bir yığın ölü toprak,
Dalından düşerken kurumuş bir yaprak,
İşte o benim...

Haydi uyu uyuyabilirsen, bu kaçıncı sabahlamalarım,
Bitsin artık korkulu rüyalarım,
Seni düşünmekten günler karıştı,
Aklım karıştı, işler karıştı,
Aynaya bir bakayım dedim,
Yüzümdeki sakalların boyu bir karıştı...

Şimdi sana mı söveyim, zamana mı?
Yoksa seni zamansız doğuran anana, babana mı?
İçimde cam kesiği acılarım eksilmeyecek benim,
Ne olurdu sanki, daha evvel gelseydin...

Vecdi Murat SOYDAN
20 Eylül 2024, Isparta