karakterler kaybolmuş hiçlikler deryasında.
kandırmak kolay olmuş sonra kalpleri.
gerçek sevgi unutulup gitmiş benliklerde.
gerçek olmayan hayaller süslemiş düşleri.
aldatmacalar oyunu hüküm sürmüş yaşamlara.
küçücük ümit kırıntıları bile çok görülmüş.
mutlu son masallara bırakılmış sadece.
birisi bunları anlatmaya çalıştığında ise hor görülmüş,
elbirliğiyle göndermişler mutlu sonlar için masallara,
bilmeden dünyanın aslında bir bataklık olduğunu.
sahte yaşamlar,
sıkılmadan yaşanılan aynı günler...
yarına bırakılan ümitlere sığınmaktır tek çare,
bugünde yaşanması mümkün olmayan hayallerle birlikte.
kurumuş bir fidanın bahardayken kışı yaşadığını sanıp,
büyük bir özlemle baharı beklemesi gibi,
asla çiçek açacağı bir baharın gelmeyeceğini bilmeden.
ümitler bırakılır yarınlara,
belki de asla ulaşılamayacak olan mutlu zamanlara.
ya da hayallerle sınırlı kalır yaşamın
dünyanın iki yüzlülüğünün çok ama çok uzağında.
kaçarsın heryerden herkesten
hayalindeki evrene ulaşırsın birzaman sonra ve yine hayallerde
kimbilir belki de platonun ütopyası nda bulursun kendini sonra.
Kayıt Tarihi : 11.9.2018 01:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)