Kaçış Şiiri - Yorumlar

Düşünceleri kafandan kovup, kafanı boşaltmadan yatağa girdiysen uyu uyuyabilirsen. Dön sağa, dön sola yok hayır olmuyor. Kalktım. Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya girdim. Aynadaki yüzümü beğenmedim. Fikir değiştirip duşa girdim. Sıcak bir duş aklımı başıma getirir, ya da beynim boşalır diye düşünmüş olmalıyım. Suyu ayarladım. Dakikalarca sıcak tazyikli suyun vücudumu iğnelemesine bıraktım. Duştan çıkıp mutfağa yöneldim. Sert bir kahve pişirip içtim ve evden çıktım.

Şehrin o puslu, kirli havasını solumak bir anda genzimi yaktı. Derin nefes alamadım. Sokaklar hemen, hemen boştu. İlk otobüsler birkaç uykulu yolcusuyla boş geçiyorlardı. Sahil yönüne doğru yürüdüm. Narenciye bahçelerinin arasından geçen yolda yürümek hoşuma gitti. Mandalina, portakal ve limon bahçelerinden havaya hoş bir koku yayılıyordu. Şehrin hava kirliliği henüz buraya ulaşamamıştı. Karıncalanan, çatlayacak zannettiğim beynim yavaş,
yavaş açılıyordu. Daha önce anlam ve mana veremediğim birçok sorunun cevaplarını şimdi bulabiliyordum. Bahçeler arasından çıktım. Araba vapuru iskelesinden, marinanın önünden İnciraltına doğru yürüyüşüme devam ettim.

Buralarda yollar ıssızlığını hala koruyordu. Yol kenarlarındaki yeşil örtüde gece yağan çiğ
henüz kaybolmamıştı. Cafeler ve restoranlar, büfeler de hayat izi yoktu. Tek tük yürüyüşe çıkanlarla karşılaşıyordum. Aynı yoldan geriye eve döndüm. Saate baktım. Yaklaşık iki buçuk saattir dışardaydım. Güneş yükselmiş, yollar hareketlenmiş, duraklar ve otobüsler işlerine giden insanlarla dolmuştu. Eşyalarımı topladım. Geride bırakacağım evimi toparladım. Kapıyı çekip çıktım. Çeşme garaj büfesinden birkaç gazete, dergi alarak otobüse bindim. Sessizliğe, huzura, dinlenmeğe ihtiyacım vardı. Yalnız kalmak istiyordum. Gitmeliydim bu kentten ve buralardan. Başka yol bulamıyordum.