Kaçış Şiiri - Osman

sessizce gitmeli,usulca kapatmalı o kapıyı.! ! herşey orada kalmalı senin gibi, yaşadığım eskiler, düşüncelerime yapışmış bütün senler. herşey orada kalmalı ve uyandırmadan yaşanmışları ve hatırlamadan günah dolu gecemizi, usulca kapatıp herşeyi,ardına dönüp bakmadan gidebilmeli...sessizce inmeli merdivenlerden,uyanmamalı senli hatıralar ve sen dolu mutluluklar.
kaldırımlarda yürümeliyim ama yalınayak,ses çıkmamalı.. uyanmamalı yürüdüğümüz sokaklar, seslenmesin oturduğumuz eski banklar...yokmuşcasına,yaşanmamışcasına uzaklaşmalı..kimden kaçtığın bilinmeden ve anlamadan, kimseye gitmeden,herkesin olduğu ama senin olmadığın bir yerde bir hayalet gibi dolaşmalı sessizce..yeniden doğmak gibi hiç tanımadan insanları, hiç bilmeden günahı ve sevdayı, usulca bırakmalı kendini sahile..her zamanki deniz,her zamanki dalgalar olmamalı,seni hatırlatmamalı ismin gibi yakamoz...atlar gibi uçsuz bir uçurumdan, kuşlar gibi bırakmalı sensiz bedeni rüzgarlara, öyle bir boşlukta olmalı ki doldurmamalı hiç birşey o boşluğu hele sen hiç olmamalı, boş olmalı, dolu ne varsa boşluğa bırakmalı ve usulca gidebilmeli ardına bakmadan...senden değil hayatım bu kaçış...korktuğum başıma geldi,sevdadandır bu kaçış.